RELIGIJA

Na području opštine Stanari, većinsko stanovništo je pravoslavne vjeroispovijesti. Izuzetak čini nekoliko domaćinstava u selu Dragalovci, koji su katoličke vjeroispovijesti.

Hram u Stanarima posvećen je svetoj Petki Paraskevi. Jednobrodni hram podignut je 1924. godine, dimenzija 14,6 x 9,1 metara, a zvonik je visine 18 metara. Kada je hram završen, osvećenje je 1936. godine izvršio episkop zvorničko-tuzlanski Nektarije Krulj. Građen je od sitne cigle, pokriven crijepom, a zvonik pocinkovanim limom, sa jednim zvonom od oko 250 kilograma. Hram je u Drugom svjetskom ratu oštećen minobacačkom granatom od strane partizana, da bi poslije rata bio obnovljen. Generalno je obnovljen 1984. godine, kada je urađen novi temelj, obijen stari i stavljen novi malter, novi patos, nova fasada i novi ikonostas. Nakon obnove, hram je osveštan 1987. godine, od strane episkopa zvorničko-tuzlanskog Vasilija Kačavende.

Hram nije živopisan. Ima veliki drveni ikonostas od hrastovine, koji je djelo Vojislava Jaukovića iz Jelanjske. Ikone je slikao Dragan Manojlović, iz Doboja.

Pored hrama, nalazi se parohijski dom, površine oko 200 metara kvadratnih. Građen je od 1977-1980. godine, useljen je 1981, a osveštan 1987. godine. Osvećenje je obavio episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Osim parohijskog doma, pored hrama se nalazi i spomenik poginulim borcima Otadžbinskog rata, koji je osvećen 22. oktobra 2006. godine.

U Stanarima, u naselju, u toku je izgradnja novog hrama. Hram je posvećen Malom Vaskrsu.

Osvećenje temelja je izvršio episkop zvorničko-tuzlanski, gospodin Vasilije, 01.04.2011. godine.

Paroh: Stanislav Rađen

Jednobrodni hram, dimenzija 17,5 h 8,5 metara počeo je da se gradi 1989. godine. Temelje je 2. maja iste godine osveštao Njegovo Preosveštenstvo, episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije. Gradnja je završena, a hram je osveštan 14. oktobra 1997. godine od strane nadležnog arhijereja. Od građevinskog materijala korištena je sitna cigla, a zvonik i oltar su pokriveni bakrom. Hram ima zvonik i jedno zvono. Hram je posvećen Pokrovu presvete Bogorodice.Ikonostas je, od hrastovog drveta, uradio g. Predrag Pećić iz Pojezne. Ikone je naslikao majstor Aleksandar Vasiljević iz Doboja.

Parohijski dom je sagrađen 1998. godine (dimenzije 9,3 h 9,6 metara).

Matične knjige vode se od 1980. godine.

Paroh: Cvijetin Mitrović

Jednobrodni hram rođenja Presvete Bogorodice, dimenzija 10 h 5 metara počeo je da se gradi 1996. godine. Završeni hram je 21. septembra 2000. godine osveštao Njegovo Preosveštenstvo, episkop zvorničko-tuzlanski, gospodin Vasilije. Od građevinskog materijala korištena je sitna cigla. Hram je pokriven crijepom, a zvonik bakrom. Zvonik ima jedno zvono. Projekat je uradio Milenko Vukadinović iz Šida.

Paroh: Cvijetin Mitrović

Gradnja jednobrodnog hrama Sv. Velikomučenika Dimitrija, dimenzija 15 h 9 metara, započeta je 1999. godine. Temelje je 8. novembra iste godine osveštao Njegovo Preosveštenstvo episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije Kačavenda. Gradnja je završena, a hram je osveštan 8. novembra 2009. godine od strane nadležnog arhijereja. Od građevinskog materijala korištena je sitna cigla, a zvonik i oltar su pokriveni bakrom, dok zvonik ima  jedno zvono.

Ikonostas od hrastovog drveta radio je Slobodan Božić iz Striježevice.

Ikone je slikao Aleksandar Čereković iz Sremske Kamenice.

Matične knjige vode se od 1980. godine.

Paroh: Cvijetin Mitrović.

Narod pripovijeda da je na mjestu sadašnjeg hrama bila šuma u kojoj se sakrio hajduk po imenu Gojko koji je uspio pobjeći iz tešanjske tamnice. Potjera ga je gonila sve do uzvišenja na kome se danas nalazi crkva. Tu je hajduk Gojko posjekao šest Turaka, ali je i sam bio smrtno ranjen. Njegova družina, koja se nalazila u potoku Krnjina zvanom i Zekinac, čula je u tom tajnom logoru za okršaj i pošla je da pritekne svome harambaši u pomoć. Kada su stigli, našli su ga da se krvav drži za jednu lipu. Dao je zavjet da se na tom mjestu sagradi bogomolja, a od hajdučkog blaga svešteniku kupi odežda, te da mu se čini godišnji pomen. Pomen hajduku Gojku držao se sve do Drugog svjetskog rata. Narod se na tom mjestu okupljao o velikim crkvenim praznicima, a za tu priliku se donosilo platno kojim se prepokrivala drvena konstrukcija. To brdašce se naziva Gojakovac, a smatra se da je selo Cerovica bilo u ranija vremena manje poznato po sadašnjem imenu, a da se i zvalo Gojakovac.

Gradnja hrama dimenzija je 19 h 10 metara je započeta 1891. godine, a  završena je 12. jula 1892. godine, kada je na praznik Petrovdan obavljeno osvećenje od strane mitropolita dabrobosanskog Georgija Nikolajevića. Građevina je zidana kombinacijom kamena i opeke. Prvobitni zvonik je zamijenjen novim 1978. godine, a kupola zvonika je pokrivena bakarnim limom. Od 2002. hram posjeduje tri zvona. Prvo oštećenje hrama bilo je u Drugom svjetskom ratu, kada je pričinjena manja materijalna šteta. U posljednjem Odbrambeno-otadžbinskom ratu, udružene muslimansko-hrvatske snage napale su 13. aprila 1995. godine selo, kada je hram pogođen tenkovskim granatama, koje su oštetile krov, oltarsku apsidu, oltar i časni presto. Hram je obnovljen nakon rata, obnova je trajala od 1996-2000. godine, kada je osveštan, 13. maja 2000. godine, od strane nadležnog arhijereja Njegovog Preosveštenstva, episkopa zvorničko-tuzlanskog Vasilija. Hram je posvećen Svetim apostolima Petru i Pavlu. Posjeduje ikonu Sv. Matrone moskovske, sa česticom njenih moštiju. Ikonu je poklonila Gruzijka Bela, supruga Mirka Kajganića 3. avgusta 2008 godine. Ikona se nalazi na namjenski napravljenom tronu u crkvi.

Živopis je radio Nikola Đurović iz Kosjerića od 2006-2008. Novi ikonostas od hrastovine je uradio Živko Vuković iz Šnjegotine. Ikone datiraju iz godine gradnje hrama 1892. Nije poznat slikar.

Pored crkve nalazi se spomenik poginulim borcima kao i muzej “Gojakovac“, koji je otvoren 11. maja 2014. godine. Starine, koje su nekada skupljale prašinu, sada su našle svoje mjesto u ovom muzeju. One najbolje pričaju priču o zavičajnom životu Cerovčana. Time su sačuvane od zaborava ne samo te starine, već i nazivi tih starina, srpske riječi kojima se sve više i više gubi trag. Muzej je smješten na 140 metara kvadratnih u potkrovlju zgrade koja se nalazi na Gojakovcu, ispred crkve. U muzeju se nalazi oko 200 različitih eksponata.

Paroh: Miroslav Živković.

Jednobrodni hram u Ostružnji Donjoj je dimenzija 14 x 7 metara, visine zvonika 14 metara, posvećen Svetom Jovanu Krstitelju. Temelji su iskopani 1998. godine, a izbetonirani su 3. septembra 1998. godine i osveštao ih je Njegovo Preosveštenstvo Vasilije Kačavenda, 15. septembra 1998. godine. Završeni hram osvještan je 2002. godine od strane nadležnog arhijereja. Građen je od sitne cigle, zvonik i oltar pokriveni su bakrom, a lađa hrama crijepom. Hram ima jedno zvono od 120 kilograma. Predanje kaže da je na mjestu novog hrama postojao stariji.

Hram, kao i u Stanarima, nije živopisan. Ikonostas je rađen od bijelog bora i lakiran je bijelom bojom. Pored hrama, nalazi se pomoćni objekat. Spomenik poginulim borcima Odbrambeno-otadžbisnkog rata ne nalazi se pored hrama, nego pored škole u Ostružnji Donjoj.

Paroh: Stanislav Rađen.

Jednobrodna građevina je zidana pečenom ciglom, a krov je pokriven crijepom, dok je temelj kameni. Obnova hrama je otpočela 1938. godine, ali zbog Drugog svjetskog rata nije završena, te je bogomolja obnovljena tek poslije rata. U obnovi hrama su učestvovali i rimokatolici iz Kulaša. Osvećenje hrama je izvršio episkop zvorničko-tuzlanski Longin Tomić 1962. godine. Zvonik je podignut 1973. godine, na kome se nalazi jedno zvono.

Hram je obnavljan poslije 1998. godine. Tada je urađen pod od granita i nadzidan zvonik. Hram je prepokriven, urađena je galerija, zatim je crkva omalterisana i sređena joj je fasada. Obnovljenu crkvu je 2003. godine osveštao nadležni arhijerej.

Hram nije živopisan. Ikonostas je od hrastovog drveta, a radio ga je gospodin Živko Vuković iz Gornje Šnjegotine. Ikone je radio Petar Bilić iz Beograda. Crkva je posvećena Svetom apostolu i jevanđelisti Luki.

Matične knjige: Vode se od 2000. godine.

Crkvene zgrade: Parohijski dom je započet sa izgradnjom 1983. godine a završen je 1985. godine. Obnovljen je 2000. Dimenzije iznose 10 h 7, 5 m.
Svetosavski dom je građen u periodu od 2009-2011. godine. Završeni su svi radovi osim postavljanja fasade i pločica. Dimenzije iznose 23 h 8 m. Godine 2001. podignuta je prodavnica i kapela za paljenje svijeća.

Groblje: U parohiji postoji groblje iz 19. vijeka, a postoji i spomen obilježje podignuto poginulim borcima u Odbrambeno-otadžbinskom ratu 1992-1995.

Paroh: Rade Tanacković.

Hram Uspenja Presvete Bogorodice je jednobrodna građevina dimenzija 17 h 8 m, a počela je da se gradi 2007. godine. Temelje je osveštao 30. avgusta 2008.  Njegovo Preosveštenstvo, episkop  zvorničko-tuzlanski Vasilije Kačavenda. Građevina je zidana ciglom i optočena aluminijumskim limom. Ima zvonik sa tri zvona. Radovi su u toku.

Paroh: Rade Tanacković.

Gradnja jednobrodnog hrama Sv. Cara Konstantina i Carice Jelene započeta je 21. maja 1987. godine. Dimenzija je 9 h 7 metara. Radovi su završeni i hram je osveštan od strane episkopa Vasilija Kačevende 22. septembra 1994. godine. Projekat je uradio protojerej-stavrofor Stanislav Rađen. Hram nije živopisan, a ikonostas je od betona.

Osim ovih hramova, u Raškovcima se nalazi i molitvište „Maslišta“, na kome se nalazi veliki kameni krst i manja limena nadstrešica sa metalnim stubovima. Sela Mitrovići, Ostužnja Gornja i Raškovci nemaju hramove, dok se u Dragalovcima nalazi samo jedna katolička crkva, koja je bila devastirana za vrijeme rata, ali je obnovljena uz pomoć donacija. Trenutno nije u upotrebi.